johnkreuk.reismee.nl

Weer thuis !!!

Weer thuis !!!

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor jullie lieve, ontroerende, opbeurende, soms strenge, maar altijd motiverende reacties op mijn blog. Ze hebben me tijdens mijn tocht altijd goed gedaan.
Vrijdagochtendde 22e zijn we vroeg opgestaan want we wilden de bus van twintig over acht uit Fisterra richting Santiago halen. Bij de bushalte stonden zo'n zestig pelgrims en alsof we niks geleerd hadden stormde iedereen op de bus af toen deze arriveerde, het was een gedrang van jewelste en wij hebben eerst maar even de kat uit de boom gekeken en 10 minuten later bleek dat we nog makkelijk meekonden. 'S middags in Santiago op souvenirjacht, winkeltjes genoeg, en dus ook keuze genoeg. De 23e waren we om kwart over zeven in de ochtend op de luchthaven en om half tien de lucht in richting Brussel. Daarna op de trein richting Amsterdam. Ons pelgrimsgeduld werd echter flink op de proef gesteld omdat er in Nederland werkzaamheden op het spoor waren. Via, via waren we pas om zes uur in Amsterdam. Pffffff. Eerst daar maar wat gegeten en toen op de trein richting Den Helder. Eindelijk om acht uur zaten we aan een biertje bij vaders en moeders Kreuk, 13 uur reizen en bekaf. En dan ben je weer thuis en dat levert zoveel prikkels op die je ruim vier maanden niet ervaren hebt en ben je flink van slag. Ik mis de Camino nu al. Het enige waar je aan hoefde te denken was wandelen, eten en een bed. Nu begint het leven van alle dag weer en zal ik weer moeten wennen. Heb zondag een slechte, sombere dag gehad en vanochtend eerst maar de wandelschoenen aangetrokken en ben eerst maar eens drie uur gaan wandelen. Aan de ene kant ben ik blij weer thuis te zijn, aan de andere kant...........................

Reacties

Reacties

Harriët

Welkom thuis John :)!
Wat een waanzinnig mooi avontuur heb je achter de rug, en ik begrijp dat thuis zijn twee kanten heeft, fijn bij je familie, maar het 'vrije' leven gedag gezegd. Alhoewel..vrijheid zit toch in je kop?, en wandelen kan altijd en overal :)! Hartelijke groet.

ja John, het ongewone was toch wel zo bijzonder onpact op je leven. Maar dat blijft je altijd een bepaalde gedachte geven van weemoed. Dat is niet slecht. Hierdoor weet je van binnen ook wat leven is is. Je hebt iets waar velen toch wel min of meer jaloer

Groetjes uit Lisse.

Theo en Gery den Otter

Logisch dat je nog moet 'landen'. Neem er de tijd voor.
Ben je nu, zoals mijn Theo, voor altijd 'Verloren'?
Die weet namelijk elk jaar weer een andere route naar Santiago te verzinnen. Ik heb gemerkt dat er vele wegen naar Santiago leiden en dat ven die kwaal nooit meer af komt.
Nou, er zijn ergere dingen toch?
We hopen dat je nog eens zo'n tocht gaat maken en wij dan weer mee mogen in gedachten.
Een hartelijke groet,
Gery (en Theo natuurlijk)

Evelien

Welkom thuis!
Sterkte met het wennen en alles weer oppakken.

Henk en Paul Ursem

Beste John, ik heb het verslag gelezen van jouw Camino, erg genoten. Onderstaand schrijfsel viel mij op en mijn broer Henk heeft dit op facebook geplaatst:

https://www.facebook.com/groups/genootschap

Dit stukje heb ik uit het reisverslag van John Kreuk. Hij liep in 2015 van Den-Helder naar Santiago. Wij ( Paul en Henk Ursem) liepen deze ook in 2015, van huis uit, maar zijn gedachten over het pelgrimeren zou van ons kunnen zijn, maar hij heeft ze in zijn reisverslag gezet.
Het water van de Maas stroomt hier al eeuwen, soms veel water, soms weinig. Soms stroomt het met 3 km/u, soms wel met 6. We kunnen er als mensen dammen inleggen, rotsen en stuwen maar het water gaat altijd zijn eigen weg. En zo is de Camino volgens mij ook. Het is eigenlijk niet "de" Camino maar "jouw" of "jullie" Camino. Het maakt niet uit of je nu 5 kilometer per dag loopt of 50, of je nu met de fiets gaat, of je een karretje gebruikt of een ezeltje je bagage laat dragen. Als het een wedstrijd was geweest met officiële spelregels hadden ze mij in Utrecht wel een rugnummer gegeven in plaats van een schelp. Dus vertel me a.u.b. niet dat ik pas na 21 dagen in Namen ben aangekomen, dat Marietje en Pietje wel 50 kilometer per dag liepen en in 2,5 maanden in SdC aankwamen. Ik wil eigenlijk alleen maar weten of ze een mooie tocht hebben gehad. Waarom trek ik me dit zo aan? Is het leven ook niet een beetje zo? Moeten we niet maar rugnummers uit blijven delen waarbij er iedere keer meer verliezers zijn dan winnaars? Kunnen we niet beter een "schelp" uitdelen zodat een ieder zijn eigen tocht kan lopen en zijn "mooiste leven" kan leven (Johan Noorloos).
Ik heb getwijfeld of ik dit op moest schrijven maar vond dat ik het toch moest doen.

Binnen korte tijd 47 reacties.

martie ottens

Beste John,

Ik heb geprobeerd om je te emailen om te reageren op je email die je gestuurd hebt naar het ASZ in Dordrecht.
Je email kwam terug. Wil je mij een berichtje sturen naar; m.ottens@asz.nl?

Met vriendelijke groet,
ds. Martie Ottens

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!