johnkreuk.reismee.nl

Dag 70 Flavignac - La Coquille 27 km Totaal 1404,7 km

Gisteravond na het diner bij Didier en Sandrine liep ik terug naar de Gite, maar liefst 15 meter, en het was bizar maar het sneeuwde dus gewoon. Vanmorgen ontbeten met de familie aan de keukentafel, gezellig! Didier zei me dat ik de fietsroute vandaag moest nemen. Een mooie route over de weg door de bossen "en ook nog een paar kilometer korter" voegde hij er met een grote grijns op zijn gezicht aan toe. Na afscheid genomen te hebben van deze leuke mensen op weg naar La Coquille. Omdat het lopen me goed afgaat en ik dus meer snelheid haal, 2x een bakkie gedaan onderweg. De zon brak om half elf door en het werdt gewoon lekker weer. Ik had mijn zonnebril, die ik al twee dagen op mijn voorhoofd had gehad, vanmorgen in de rugzak gedaan en die kon er dus weer uit :-). Om half een tegen een brugleuning in het zonnetje gezeten mooi even 15 minuten gemediteerd met een beekje naast me. In dat kwartier is er een auto langs gekomen. Hierna liep ik te denken, ik las onder een bakkie over de ramp met de Airbus, wat is je lot? Hoe groot is de kans dat iemand vandaag met z'n auto tegen die brugleuning aanknalt (gelet op de rijstijl van de Fransen is die best aanwezig ;-) ) maar hoe groot is de kans dat die ene auto in dat kwartiertje dat ik hier zit tegen de brugleuning aanrijdt: Nihil zou je zeggen. Het deed me denken aan het boekenweek geschenk van 2012 van een Belgische schrijver over een merkwaardig incident. Een Russische MIG piloot besluit in 1989, net voor de val van de muur, al dan niet bewust zijn schietstoel te gebruiken. De straaljager vliegt zonder piloot verder, en wordt opgemerkt door de beveiliging van de NATO en 2 Amerikaanse f15's gaan naast de MIG vliegen. Omdat het te dicht bevolkt is besluiten ze om het vliegtuig pas boven de Noordzee neer te halen. Dat haalt de jager, die dus honderden kilometers zonder piloot doorvliegt, net niet en boort zich in een huis in Kortrijk, België, waar net een jongen van 19 even op het huis van zijn moeder past. Hij komt te overlijden en dan vraag je je toch af: Wat is je lot? Waar gebeurd!

Om 14.15 gearriveerd in La Coquille maar omdat ik pas om 16.00 verwacht werd een paar biertjes in het plaatselijk café gehaald. Om vier uur mij bij de Gite gemeld. Daar zitten Beatrice en Roy die hier de pelgrims opvangen en voor ze koken en dat allemaal vrijwillig. Heel bijzonder. Morgen en overmorgen had ik voor beide dagen 18,5 km staan maar als ik nu een deel over de rechte weg loop is het zo'n beetje 31 km. Ik heb besloten dat maar te gaan doen. 31 dus :-)

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!