Vanmorgen lekker vroeg opgestaan (7 uur) daarna voor mijzelf een ontbijtje gemaakt met broodjes en Hesp (zo noemen ze hier ham :-) ) vervolgens de herberg schoongemaakt en vertrokken. Wat is het heerlijk door zo'n ontwakende stad te lopen, alles is nog stil, de enige mensen die aan het werk zijn zijn de bakkers van de croissanterieën en verder niks. Heel wat anders dan gisteren. Na een kilometer wandelen, terwijl ik op mijn City-gids kijk of ik nog op de goede weg zit, komt er een vriendelijke mevrouw aangefietst. "Ik ben zo blij dat ik jou zie" begint ze. "Geweldig, geweldig. Ik heb hem ook gelopen, vorig jaar, van Genève naar SdC. Oh wat ben ik blij" .Ze pinkt een traan weg, slaat een arm om me heen, en geeft me een smakkerd op m'n wang. Ze springt op de fiets, zegt " Bon Camino" en is weer weg. Nou, dan loop je de eerste uren een stuk lichter :-). Ik had de rechtstreekse weg uitgekozen richting Mechelen omdat ik van het traject tot Namen geen gids had, nu wel want ik heb hem vanmiddag bij het Genootschap gekocht. Twee lange wegen, de N173 van zo'n kilometer of 10 en de Mechelsesteenweg van een kilometer of 13. Het leek de N9 bij ons wel alleen deze keer met bebouwing maar kaarsrecht. En dan midden tussen een paar dorpjes kom je een paar gebouwtjes tegen met rode lampjes en dames in lingerie achter de ramen. Zomaar langs de weg, wat een raar gezicht. Zo rond half drie in Mechelen gearriveerd en langs het Vlaams Sint Jacobsgenootschap gegaan voor koffie en een stempel. Aan onderdak konden ze me niet helpen, dus maar via het VVV het goedkoopste hotel geboekt. Morgen naar Leuven, maar nu via de gids.