Dag 88 Ostabat - Saint-Jean-Pied-De-Port 21,5 km Totaal 1841 km
Saint-Jean-Pied-De-Port. 2/3 e van mijn reis volbracht. Ruim 1800 kilometer, dat is niet voor te stellen of te bevatten. Ik ben ook alweer drie maanden geleden vertrokken uit Den Helder, bizar toch?
Dag 87 Sauveterre-De-Bearn - Ostabat 26 km Totaal 1819,5 km
Toen wij gisteravond ons verblijfadres binnenkwamen hadden we het gevoel van: waar zijn we nou weer aanbeland. Een oud huis, niet al te schoon en heel even, voor een paar seconden dachten we dat we eigenlijk wat anders moesten zoeken (er was gisteren een Hollandse pelgrim hier geweest en had na keuring besloten wat anders te zoeken) Maar goed de eigenaar was aardig dus kom op niet zeuren. Wat kan een mens zich vergissen! Nadat we weer heerlijk gedoucht waren roken we al het eten dat bereid werd. Man, wat was dat lekker. De eigenaar is zo'n beetje 2 uur bezig geweest om de maaltijd te bereiden en het was zo lekker. Eten, praten, wijntje, wat een genoegelijke avond. Ook vind de eigenaar het leuk dat er zoveel mogelijk vrienden komen eten, dus zaten we met zijn zevenen te eten. Vanmorgen na het ontbijt weer vrolijk op pad. De weg was minder moeilijk dan gisteren alhoewel het woord Vlak hier niet meer bestaat. Zo stonden we na de middag voor een weg die recht omhoog ging en die ons nogal wat angst gaf. Na 15 minuten klimmen op de top aangekomen, waar ik Angelique toch op 4 minuten wist te zetten, word je getrakteerd op een uitzicht wat zo bijzonder is, niet normaal meer. We kwamen dan ook tot de conclusie dat het niet uit te leggen is wat er op de weg door een pelgrim heengaat. Je voelt gewoon dat er hier al zoveel mensen de weg gegaan zijn. Op de plaats van bestemming aangekomen kon je merken dat hier in Ostabat drie pelgrimsroutes bij elkaar komen. In het dorpje van maar een paar huizen zagen we zomaar andere pelgrims lopen. Er zijn meerdere Gites dus onderkomen genoeg. In het enige winkeltje van het dorp spaghetti en wat rommel voor een sausje gekocht en gekookt. Morgen arriveren we in Saint-Jean-Pied-De-Port. Ik kan het me nog steeds niet voorstellen.
Dag 86 Orthez - Sauveterre-De-Bearn 24 km Totaal 1793,5 km
De Gite in Orthez, Hotel la Lune genaamd, is werkelijk een prachtige, vriendelijke Gite, waarbij de entree via een toren gaat. Je voelt je werkelijk een koning als je zo over de stenen trap naar boven draait. Om acht uur kwam er nog een pelgrim aangewandeld, Peter uit Duitsland, die vandaag, na vorig jaar hier te zijn gestopt, zijn reis weer hervat. Dus waren we met drie. In de Gite gegeten en op tijd slapen. Vanochtend met zijn drieën ontbeten en Peter ging alvast onderweg. We moesten vandaag 24 kilometer, dus "That was Just a walk in the park" dachten we, nou dat hebben we geweten. Het was steil omhoog en weer steil omlaag en dat een keer of acht. Pfffff. Ik kwam erachter dat er op de route iets fout was gegaan. De Pyreneeën zijn van west naar oost neergelegd en dat had dus van noord naar zuid moeten zijn. Elke bergrug moesten we dus over en anders hadden we gewoon door een dal kunnen lopen. Toch iets voor de organisatie ;-). De omgeving is zo wonderschoon geworden met de immer op de achtergrond aanwezige bergen dat ik niks anders dan dankbaarheid voel. Goed het klimmen en dalen is heel pittig maar het is werkelijk zo mooi hier dat je dat weer vergeet. Dankbaar dat ik dit mag lopen van mijn broer, van de familie, van iedereen! Dankbaar dat ik, vooral door de bemoedigingen van iedereen, doorgezet heb en hier nu mag lopen. Geweldig!
Dag 85 Hagetmau - Orthez 28,2 km Totaal 1769,5 km
Gisteravond in de Gite een magnetronmaaltijd gegeten, natuurlijk had ik ook een voorgerecht gehaald: stokbrood met paté, heerlijk! Het was wel een beetje eenzaam maar goed. Vandaag ben ik de strijd aangegaan met de volgende tweestrijd, ik ben op zoek naar gezelschap na zoveel dagen alleen en dan heb ik eindelijk een medepelgrims gevonden en dan zeg ik na 2 dagen gedag. Waarom is dat? En dan ben je weer alleen. Ik heb daar wel de halve dag over nagedacht en het lijkt wel dat ik na een paar dagen weer behoefte heb aan alleen zijn, maar dat is toch idioot?
Dag 84 Mont de Marsan - Hagetmau 38,4 km Totaal 1741,3 km
VREEMD VERSCHIJNSEL IN ZUID-WEST FRANKRIJK
Dag 83 Roquefort - Mont-De-Marsan 31,1 km Totaal 1702,9 km
Gisteravond bleek in de Gite geen verwarming aanwezig. Wat was het koud in de hut. Beryl ging voor zichzelf koken en ik ben het dorp ingelopen om te zoeken naar wat eten. Bij Een café-restaurant wat open was maar naar binnen gelopen. Ik bestel een biertje en vraag of ik hier kon eten. Non, Ferme, zei de eigenaar. blijkt dus dat de bar wel open was maar naar eten kon je fluiten. Ondertussen ben ik er wel achter dat 'Ferme' wel het meest gebruikte Franse woord is (en 'Ouvert' het minst gebruikt) als ik tegen een Fransman zeg dat "En France tout est ferme" schieten ze aldoor in de lach maar ontkennen doen ze het niet. Het biertje maar weer afgezegd en op weg naar de volgende, ook Ferme, en toen bleef de pizzeria over en die was gelukkig wel open, dus mijn 40e pizza ook weer binnen. Omdat het zo koud was in de Gite lekker in bed nog even liggen lezen.
Dag 82 Captieux - Roquefort 33 km Totaal 1671,8 km
Gisteravond met Beryl, de Franse Pelgrim, een afhaal-pizza gegeten. Natuurlijk wilden we luxe uit eten gaan maar vanwege de paasdagen is alles dicht. (Mazzel dat we nog een pizza konden krijgen). Op tijd gaan slapen want vandaag wachtte een lange dag. Omdat Beryl vanmorgen om acht uur in het café nog even een bakkie ging doen ben ik alvast maar gaan lopen. De spoorbaan waarover de route vanochtend ging is ontdaan van zijn bielzen maar men is vergeten er even een vlakbordje overheen te trekken, de weg golfde dus nogal en je kon net geen stap zetten op de bultjes zodat je hoog en laag stapte. Op enig moment heb ik dan ook flink misgestapt en zodoende de bijna de hele dag last van mijn knie gehad. En koud dat het was vanmorgen, om 9 uurwerd het pas wat warmer en begonnen mijn vingers flink te tintelen, ze waren nogal bevroren. Na 12 kilometer de grens met Les Landes overgestapt. Van een studiereis nu alweer zo'n 12 jaar terug weet ik nog dat Les Landes plat is met oneindige wegen, bos en landbouw, dus echt spectaculair: nee. Om twaalf uur werd het zo lekker warm dat de fleece en jas op de rugzak konden. Telefoon, mp3-speler en fototoestel in de broekzakken. Om twee uur voelde ik even aan een van de broekzakken en NEE HÈ, telefoon weg!! Alles nagekeken en hij was echt weg, de rits van de zak waar ik hem ingedaan had was opengegaan. En het stomme van dit alles is dat het de eerste keer is dat ik mijn telefoon in die zak doe en nog heel even gedacht heb: 'kan dat wel? Welja er zit toch een rits in'. Ik moet beter naar mijn gevoel leren luisteren, dat heb ik wel door ondertussen, nu nog doen! Nou, dan maar terug lopen. Na een paar honderd meter mijn rugzak tegen een boom aangekwakt, die haal ik later wel weer op, zo boos en bang was ik. Na zo'n drie kilometer teruggelopen te hebben, ondertussen was ik Beryl al tegengekomen, vond ik 'm op de plek van mijn laatste pauze, jeetje wat was ik blij!. Toen weer 3 kilometer terug naar mijn rugzak en verder lopen, nu samen met Beryl. Die heeft echter voeten vol blaren dus echt hard ging het niet meer. De route ging over de volgende spoorbaan en als je dan de enorme lange weg ziet die je moet lopen dan zakt de moed je nog wel eens in de schoenen. Om kwart over vijf, beiden bekaf, liepen we dan toch Roquefort binnen. 33 + 6, weer een officieus record. Ook hier slapen we weer in een prachtige Gite, nu in dit dorp alleen nog wat eten voor vanavond zoeken, het is tweede paasdag en ik hoop maar dat er wat open is. Morgen richting Mont de Marsan.
Dag 81 Bazas - Captieux 21 km Totaal 1638,8 km
Gisteravond net nadat ik mijn dagboek had bijgewerkt kwamen er nog 2 pelgrims aan in de Gite. Het was een Frans stelletje dat op de mountainbike hun Camino reden. Ze volgden gewoon de pijlen dus precies dezelfde weg als ik lopend afleg. Dat is op de fiets best een uitdaging!! Samen gezellig eten en voor we het doorhadden was het twaalf uur, dus gauw naar bed. De Franse man zei me dat vrouwen tegenwoordig net als mannen: roken, autorijden en snurken, nou dat heb ik geweten. Om een uur of half twee mijn bed uit op zoek naar mijn doppen, wat een gesnurk kwam er uit die andere twee bedjes. Vanmorgen afscheid genomen van Laurents en Corinne, maar tien kilometer verder haalden ze me dan toch weer in. De route was vandaag makkelijk, 20 kilometer recht toe recht aan, en vlak, over een oude spoorbaan. Kon niet missen dus. Ik had de gang er lekker in dus was ik om half een al op de bestemming aangekomen. Heel even had ik de neiging om door te lopen naar de volgende slaapplaats, maar die is op 34 kilometer en 54 is me toch een beetje te ver. Hier In Captieux is weer een gemeentelijke Gite maar om die te vinden viel niet mee. Gelukkig was er vanmorgen nog een cafeetje open zodat een van de gasten maar even meeliep om de Gite aan te wijzen. Hèt weer is gewoon schitterend vandaag, strak blauwe lucht en een graad of 19, dus het zit eindelijk weer eens mee. Vanmiddag lekker met een wijntje in het zonnetje in de tuin gezeten, Heerlijk. Om vier uur kwam er nog een pelgrim aan (Fransman) dus ik slaap vanavond niet alleen. Morgen langs de zelfde spoorbaan verder richting Roquefort 34 kilometer dus dat is different cake, maar met dit weer moet het zeker lukken.