johnkreuk.reismee.nl

Dag 58 Le Châtelet -La Chatre 31,1 km Totaal 1170.7 km

Ik ben verbaasd over mezelf dat ik elke ochtend weer 'bloid' opsta. Het slechte gevoel over een mindere dag of het goede gevoel over een betere dag is meestal verdwenen. Vandaag is er weer een dag van "nieuwe ronde-nieuwe kansen". Bijna elke ochtend om kwart voor zeven gaat mijn wekker. Dan is het tanden poetsen, wassen en aankleden, een stiekeme peuk uit het hotelraam. Daarna begint het inpakken van mijn rugzak. Ik ben hier altijd lang mee bezig omdat op de dag dat ik aankom mijn rugzak letterlijk explodeert en ik dus de volgende dag alle fragmenten bij elkaar moet zoeken, op de juiste manier en de juiste volgorde inpakken en daarna nog controleren of alles er wel inzit (teruglopen is geen optie, dusssss) daarna om half acht ontbijten, afrekenen voor de overnachting, dankbaar de volgende stempel in mijn Pelgrimspaspoort in ontvangst nemen en weer op weg. De ogenschijnlijk nutteloze hoeveelheid kilometers lopen, de (spier)pijn, de eenzaamheid, ze krijgen mij er niet onder, nog niet!

Ik was gisteravond de enige eter (gezien het menu begrijpelijk) en de enige gast in het hotel. De baas en bazin waren wel allervriendelijkst dus daar lag het zeker niet aan. Om acht uur op pad voor weer een lange wandeldag. Het weer was wat anders dan de laatste paar dagen, zwaar bewolkt en een graad of tien kouder maar helemaal niet erg om in te wandelen. De voorspellingen waren niet best zo zag ik op de TV gisteravond. Zo rond elf uur kwam ik Chateaumeillant binnenlopen. Er was net een optocht van verklede kinderen aan de gang maar de betekenis daarvan ontging me even. De kinderen zijn verkleed en de leraren en ouders lopen met een kroon op. (Ik zag vanavond aan de confettie op straat dat er ook een optocht in La Chartre is geweest) Misschien is er iemand die het weet?
Hier even een bakkie koffie gedaan en na 10 minuten weer verder, ik moest tenslotte nog een flink eind. Het lopen ging me vandaag goed af en het rare is dat ik mijn rugzak amper voelde. (Bij aankomst toch even de inhoud gecontroleerd en nee, ik was niks vergeten). Tegen drieën begon het dan toch harder te regenen dus nog even het gas erop. Ik had geen zin om de regenspullen tevoorschijn te halen dus doorlopen. Om half vier had ik er 31 kilometer opzitten en toen ik bij de pelgrimsherberg Presbytere aankwam merkte ik pas hoe moe ik was. Na gedoucht te hebben even naar de Carrefour voor een wijntje, chippie en eten voor morgenochtend. Ik heb de hele herberg voor mezelf met zonder WiFi, dus rust genoeg. Vanavond op zoek naar een restaurantje en morgen lekker ontspannen en lezen. Het was me het weekje wel, 180 km in zes dagen!!!
Lia, ik vind het een leuk idee om jullie oordeel te geven over het hoedje. Morgen zal ik een paar foto's maken en dan zullen we zien ;-)

Reacties

Reacties

An,San & kids

((-: Leuk leesvoer,elk verhaaltje weer,top John !! Doen we je zeker niet na,maar erg leuk en tof om te volgen,elk verslag lezen we met aandacht,gaat goed vriend!!

Theo en Gery den Otter

Omdat wij je voetstappen nauwgezet volgen vanuit de luie stoel, had ik alle tijd om het antwoord op je brandende vraag op te zoeken. In Chateaumeillant is het elke 2e vrijdag van de maand een "vendredi culturel". Dus een dag met theater, cabaret, etc. Het programma had je bij het Bureau de Tourisme op kunnen halen. Niet dat ik verwacht dat je dat zou doen maar dit dan ook maar ter info. Overigens had je daar ook de Romeinse "murus Gallicus" kunnen bewonderen die nog door Julius Cesar genoemd worden. Ook daar heb je natuurlijk geen tijd voor als je onderweg bent. Het is hard werken begrijp ik. Nog een paar weken en je kunt aan een 2e deel van je tocht beginnen in Spanje. Heel anders maar niet minder onvergetelijk. Geniet nog maar even van het leven ïn la douce France. Bon voyage en voor straks Buen Camino

Elly v. T.

Volg je verhalen nog steeds met plezier, al is het ivm drukte (jaja, eigen baas hè, een mens kan het maar druk hebben) wel met wat tussenpozen. Verhalen van nonnen en bejaarden, van traantjes wegpinken tot stiekeme peukjes... wat een rust straalt er van af (al denk jij er misschien af en toe anders over!). En eenzaamheid... niet teveel aan denken, je hebt in ieder geval jezelf nog! Ik hoop dat je lichaam mee wil werken tot het eind, je bent al zover gekomen! Bon voyage! X

alle Rietvinken

Hoi John, Je loopt in een mooi buurtje(zeggen wij dan).Ja ook wij lezen met plezier jou reisverslagen. Knap hoor al zoveel km gelopen.Je voelt je zo af en toe wel alleen, maar er zijn toch veel noord-hollanders om je heen.Ook onze pelgrims dan wel gemotoriseerd, rijden al een paar weken bij jou in de buurt.Dat moet je toch een gerust gevoel geven.John neem vanavond een wijntje,veel succes met je reis en geniet er van!

Addy Blom

Leuk John om al je verhalen te lezen. Ik begon pas bij dag 48, maar heb alles van je gelezen en blijf je volgen.
Nog veel wandelplezier en je red het.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!